Ik begrijp eindelijk wat Irys aan het doen is. Om eerlijk te zijn, ik heb al een tijdje onderzoek gedaan naar Irys, maar ik begreep niet goed wat het precies deed. De permanente opslag van Arweave begrijp ik, dat is het opslaan van gegevens op de blockchain, die nooit verloren gaan. Maar Irys? Het doet ook opslag, maar zegt dat het anders is dan Arweave. Wat is er precies anders? Totdat ik onlangs het concept "Programmable Data" zag, begreep ik het ineens: Irys is niet bezig met een opslagplaats, maar met een fabriek. Gegevens zouden niet alleen goederen in een opslagplaats moeten zijn. Vroegere datablokketens, inclusief Arweave, zijn in wezen "opslagplaatsen". Je stopt gegevens erin, en het ligt daar gewoon, niemand kan het verplaatsen. Bijvoorbeeld: Als je een afbeelding op Arweave opslaat, blijft het voor altijd een afbeelding. Als je een tekst op Arweave opslaat, blijft het voor altijd een tekst. Gegevens zijn dood, ze bewegen niet, veranderen niet en interageren niet met andere dingen. Dit is natuurlijk beter dan gecentraliseerde opslag - tenminste, de gegevens gaan niet verloren en worden niet verwijderd. Maar de vraag is: hoeveel waarde kan zo'n data creëren? Ik heb altijd over deze vraag nagedacht. Als gegevens alleen maar "opgeslagen" zijn, dan is de waarde ervan slechts "opslagkosten". Maar wat als gegevens "werkzaam" kunnen zijn? Als gegevens zelf logica kunnen uitvoeren, zelf met andere applicaties kunnen interageren, zelf opbrengsten kunnen genereren? Dan is de waarde niet alleen "opslagkosten", maar "activa waarde". Dat is wat Irys probeert te doen. Programmable Data: laat gegevens werken. Irys heeft een concept geïntroduceerd: Programmable Data (programmeerde gegevens). Wat betekent dat? Dat betekent dat gegevens niet alleen "opgeslagen" zijn, maar "kunnen werken". Specifiek: 1. Gegevens kunnen interactiemethoden vooraf instellen. Bijvoorbeeld, als je een NFT op Irys opslaat. Deze NFT is niet alleen een afbeelding, het kan ook vooraf instellen: Wie het kan bekijken. Wie het kan gebruiken. Wie het kan wijzigen. Deze regels zijn in de gegevens geschreven, er is geen extern contract nodig om het te beheren. 2. Gegevens kunnen royaltyregels bevatten. Bijvoorbeeld, als je een nummer op Irys opslaat. Dit nummer kan royaltyregels bevatten: Wie het nummer gebruikt, moet jou royalty's betalen. Wat is het percentage van de royalty's? Hoe worden de royalty's verdeeld? Deze regels worden door de gegevens zelf uitgevoerd, er is geen derde partij nodig om een percentage te nemen. 3. Gegevens kunnen encryptiestandaarden bevatten. Bijvoorbeeld, als je een medisch dossier op Irys opslaat. Dit dossier kan encryptiestandaarden bevatten: Alleen geautoriseerde artsen kunnen het bekijken. Tijdens de gegevensoverdracht kan het niet worden gekraakt. Tijdens de gegevensopslag kan het niet worden gewijzigd. Deze veiligheidsmaatregelen worden door de gegevens zelf gegarandeerd, zonder afhankelijk te zijn van gecentraliseerde servers. IrysVM: laat gegevens en contracten samenwerken. Hoe doet Irys dit? Het antwoord is: IrysVM. IrysVM is de virtuele machine van Irys, en het doel is om gegevens en contracten met elkaar te verbinden. Vroeger waren gegevens gegevens, en contracten contracten, de twee waren gescheiden. Als je wilde dat gegevens "werkzaam" waren, moest je een contract schrijven en dat contract de gegevens laten aanroepen. Maar dit heeft twee problemen: Hoge kosten: elke keer dat je gegevens aanroept, moet je een contract uitvoeren, gas kosten zijn erg hoog. Onflexibel: gegevens en contracten zijn gescheiden, de logica van de gegevens kan niet samen met de gegevens verspreid worden. IrysVM lost deze twee problemen op. Het laat gegevens zelf logica meedragen, waar de gegevens ook gaan, gaat de logica mee. Bovendien zijn de uitvoeringskosten van IrysVM veel lager dan die van traditionele uitvoeringsketens, omdat het geen consensus van het hele netwerk nodig heeft, alleen moet worden uitgevoerd wanneer dat nodig is. Het is alsof je gegevens een "autopilot-systeem" hebt gegeven, gegevens kunnen zelf rijden, zonder menselijke tussenkomst. Mijn begrip: gegevens zijn van activa veranderd in werknemers. Ik gebruik graag een metafoor om Irys te begrijpen: Oude datablokketens zijn opslagplaatsen, gegevens zijn als goederen, als je ze erin stopt, verzamelen ze stof; Irys is een fabriek, gegevens zijn als werknemers, ze werken zelf. In een opslagplaats is de waarde van goederen vast - het is wat het waard is, het is wat het waard is. Maar in een fabriek is de waarde van werknemers dynamisch - hoeveel waarde ze kunnen creëren, is wat ze waard zijn. Wat Irys probeert te doen, is gegevens van "goederen" naar "werknemers" te veranderen. Deze transformatie kan onze kijk op gegevens volledig veranderen. Vroeger waren gegevens "activa", als je ze bezat, bezat je hun waarde. Maar in de toekomst kunnen gegevens "werknemers" zijn, als je ze bezit, kunnen ze je helpen meer waarde te creëren. Wat betekent dit voor ons? Als de visie van Irys werkelijkheid wordt, wat zal er dan gebeuren? Ik denk dat er een paar veranderingen kunnen zijn: 1. De economie van makers zal exploderen. Vroeger kwamen de inkomsten van makers voornamelijk van platformverdelingen. Maar als gegevens royaltyregels kunnen bevatten, kunnen makers direct profiteren van het gebruik van gegevens, zonder dat het platform een percentage hoeft te nemen. Dit zal de economie van makers echt laten exploderen. 2. Gegevensprivacy zal beter zijn. Vroeger werd gegevensprivacy voornamelijk beschermd door gecentraliseerde servers. Maar als gegevens encryptiestandaarden kunnen bevatten, kunnen gebruikers zelf de toegang tot gegevens beheren. Dit zal ervoor zorgen dat gegevensprivacy echt in handen van de gebruikers ligt. 3. Applicaties zullen goedkoper zijn. Vroeger kwamen de kosten van on-chain applicaties voornamelijk van contractuitvoering. Maar als gegevens zelf logica kunnen uitvoeren, zullen de kosten van applicaties aanzienlijk dalen. Dit zal ervoor zorgen dat veel oorspronkelijk onhaalbare applicaties haalbaar worden. Mijn oordeel. Ik heb de laatste tijd nagedacht: welke technologie zal de industrie echt veranderen in de volgende cyclus? Een van mijn antwoorden is: Programmable Data. Omdat het niet bestaande dingen optimaliseert, maar volledig nieuwe mogelijkheden creëert. Irys is misschien niet het uiteindelijke antwoord, maar het wijst in ieder geval een richting aan: Gegevens zouden niet alleen goederen in een opslagplaats moeten zijn, maar werknemers in een fabriek. Ik zal Irys blijven volgen om te zien hoe ver het kan komen. Als je ook de dataroute onderzoekt, raad ik je aan om ook naar Irys te kijken. Dit kan het meest opmerkelijke dataproject van dit jaar zijn. @irys_xyz